էվֆոնիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛvfɔnˈjɑ]
վանկեր՝ էվ•ֆո•նիա
Ստուգաբանություն
խմբագրել<эвфония<հուն. euphōnia<eu լավ + phōnē հնչյուն, ձայն
Գոյական
- (լեզվբ․) գեղահնչյունություն՝ խոսքի կառուցման եղանակ, որ հենված է հեշտ արտաբերվող ու արտասանական հաճելի տպավորություն թողնող հնչյունների հարաբերակցության վրա, կիրառվում է հնչյունակրկնություններում՝ առձայնույթներում, բաղաձայնույթներում
- տե՛ս բարեհնչունություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։