Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էտ•ը•թին 

  1. Կարին, Համշեն, Մուշ՝ հետևի կողմը, հետևը ◆ Իրենց գեղը սարին էտըթին էր մնացե։ (Ձեռագիր)
  2. հետույք (փխբ․) ◆ Էտըթին պաց էր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։