Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էր•կանք 

էրկանք1

խմբագրել
  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ղազախ, Պոլիս, Կարին, Սեբաստիա, Էվերիկ, Մուշ, Սասուն, Մոկս՝ Երկանք ։ ◆ Սպիտակահատցորենը հնտրեց , աղանձն արուց , էրկանքով աղաց ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ով կիրակի էրկանք կաղա , սատանեն դոշին կը խաղա ։ Ահ ◆ Քաշիմ , ասգիշեր , էրկանք քաշիմ մինչև բարի լույս , բարի լույսը բարով գա , մութն էրթա ու լուսը գա , Ղարիպին ճամբերքն էրևա ։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

էրկանք2

խմբագրել
  1. Նոր Բայազետ, Ամասիա, Սեբաստիա, Կեսարիա, Էվերիկ, Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Արարատյան, Թբիլիսի, Համշեն՝ Երկարություն ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։