Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էր•ութ•ւոն 

  1. Վան՝ օտարություն ◆ Փուչ էրավ մեր կյանք, մնձրավ մեր օրն ու արև էության մեչ, կյերության մեջ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։