էրուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րուն
- Շիրակ, Մուշ, Վան՝ երե ◆ Ձմեռ էր, էրունք, թռչունք զմենն էլ տափ էրին ինոցն բոնին մեջ ցրտու ախուն։ ◆ Ինոնց ժողված տեղէ ինչխ Բաղդատու աշխարհն ըլնի, քանի աչքդ կտրի անոռ անգլուխ մութ դաշտ մը, ոչ կանանչ կը գտնվի, ոչ էրունք թռչունք։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րուն
- Ուրմիա, Վան, Մոկս, Շատախ՝ արյուն ◆ Աղեկ տուր տանենք սարի գլոխ, վզքեր կտրենք, էրուն քե խամար բիրենք։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
- էրուն գետ եղնել - արյունը գետի պես հոսել ◆ Էրունը եղավ գիտ զջանդաքտիր տարավ։ Ահ
- էրուն անել - մարդասպանություն անել
- էրուն պխտորել - զայրացնել, բարկացնել, վրդովել ◆ Հար պստիկ պանով էրուն մի պխտուերի։ Ժվ
- էրուն քցել, տընել - Ուրմիա՝ կռվել, հայհոյել, ծեծկռտուք սարքել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։