էփ-էյի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էփ•էյի 

1. Նոր Նախիջևան, Կարին, Արարատյան, Խարբերդ, Ղազախ, Շիրակ, Վան, Համշեն, Ախալցխա, Ախլքալաք՝ Բավականին ։ ◆ Զարթնա աշեցի , օր էփեյի գիշեր է անցե ։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Ընչանք թևը սարը նի ըլիլը դու էփեջա կերթաս ։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Էփեջա խոսեր եք , չասե՞ս ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Տըղաքը էփեյճա կը մենձընան , ձեռքսանորթ գըլլին ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Էստից տասնըհինգ տարի առաջ ես էփեջա զանգին դամըրջի էի ։ ՀժՀք ◆ Կաթողիկոսը կաշե օր էփպեհի բան կը հոստընա ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։