Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛkʰzɑɾˈχɑtʰ]

վանկեր՝ էք•զար•խաթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

[հուն`. exarchos ղեկավար, պետ]

Գոյական

  1. ուղղափառության մեջ եկեղեցական ռեգիոն, որն օգտվում է որոշակի ինքնությունից
  2. Բյուզանդական կայսրության մեջ էքզարիաթ էին կոչում այն մարզը, որի պետական ու զինվորական իշխանությունը գտնվում էր կայսեր փոխանորդի ձեռքում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։