Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էքս•պե•դի•տոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< экспедитор < լատ. expedire

Գոյական

  1. առաքիչ ◆ Եվ ինչ էիր դու այնտեղ՝ էքսպեդիտոր ծախսարար, այգու պարետ։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Կարգադրություններ էին անում էքսպեդիտորներին ու ցրիչներին։ (Նար-Դոս)
  2. (խսկց․) առաքիչ՝ անձ, որը զբաղվում է հատկապես ապրանքների առաքմամբ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել