Հայերեն

վանկեր՝ էքստ•րե•մալ 

Բառակազմություն

խմբագրել

< экстремальный < լատ. extremus ծայրահեղ

Ածական

  1. (նորբ․) արտակարգ, ծայրահեղ, բացառիկ անսովոր ◆ Նման վերջնաբան լինում է այն դեպքում, երբ ազգը դնում է մաքսիմալ, էքստրեմալ նպատակ։ Մոլորակ (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել