ըլչել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ըլ•չել
- Արարատյան՝ Կաթը , սուրճը , դոշաբը և այլն եռալուց բարձրանալ և ամանից թափվելու ենթակա լինել ։ ◆ Մաթ էփողին մենակ քուն չի կա ․․․Վայ թե քնով անցնի , վախտն անց կենա , կամ կթանձրանա , կամ թե չէ ըլչի , պրնկներով վեր թափի , փչանա ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։