ըխտավեր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ը•տա•վեր
- Համշեն՝ ուխտավոր ◆ Ծաղկեվանքա ձորը բերնից հետ լիքն էին ըխտավորներով: (Պերճ Պռոշյան)
- Սեբաստիա՝ լուսնոտությամբ հիվանդ, լուսնոտ
Արտահայտություններ խմբագրել
- Ըխտավորի էշ, մարդ, որին ամեն ոք կարող է օգտագործել՝ շահագործել (փխբ․)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։