Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ը•հը

Ստուգաբանություն

։

տե՛ս էհ ◆ Մին էլ, ըհը՜, ձմեռը փռեց իրա թևերեը։ (Աթաբեկ Խնկոյան), ◆ Մի օր էլ տեսար՝ ըհը, աղբյուրը ցամաքեց։ (Ակսել Բակունց)
ահա, ահավասիկ ◆ Իշխանը շլինքս է նստած, ըհըը, - բռունցքով հարվածեց իր վզին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ըհը՜… դու էստեղ ես պառկած, գել Օհան Սերո Խանզադյան ◆ Ըհըմ՜… արեց Արտակ Ռշտունին, ուրեմն սկսվեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
հանկարծակիություն, անսպասելիության բացականչություն՝ ահա և, հանկարծ
հարցման դրականպատասխանի բացականչություն ◆ Դու հիմա սոված ես չէ՞, -Ըհը, - խոստովանեց աղջիկը։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Վսուղին…խուլ հաղաց կոկորդում, - հանեց ըհը։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Հետո մի ըհըմ արավ, ժիլետի գրպանից հանեց անկնոցը։ (Նար-Դոս)

Բաղադրյալ բառեր
ըհըը ըհըմ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ага! (ru) ‎(aga!), ого! (ru) ‎(ogo!), вот как! (ru) ‎(vot kak!) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։