ըղձական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əʁd͡zɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըղ•ձա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- իղձ, փափագ արտահայտող, պարունակող ◆ Գուցե կանչիս հնչյունները ըղձական թափանցեն այն գերեզման։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Երկինքը մեջն է հոգվույն տաք ու երկիրս ալ աչքին ներքև ըղձական: (Դանիել Վարուժան)
- իղձ հարուցող, ցանկալի
- տե՛ս ըղձական եղանակ ◆ Ըղձական անցյալի ապառնին ցույց է տալիս ենթակայի մի գործողություն, որի կատարումը անցյալում ցանկալի էր։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բաղձական, տենչական, ցանկական
- տե՛ս ըղձալի
Արտահայտություններ
խմբագրել- ըղձական եղանակ - բայական եղանակ, որ արտահայտում է խոսողի ցանկությունը, իղձը գործունեությունը կատարելու կամ չկատարելու
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։