Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըմ•բիշ

Ստուգաբանություն

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։

(մարզ․) կրկեսային դերասան կամ մարզիկ, որ զբաղվում է ըմբշամարտով (1 նշան.), ըմբշամարտիկ, գոտեմարտիկ ◆ Բազմության միջից մեկը… առաջ էր գալիս, ինչպես կրկեսում ըմբիշը: (Ակսել Բակունց) ◆ Նա ֆրանսիական գոտեմարտի ըմբիշ է։ Թարգմ
ուժեղ մարդ, որ անցյալում հասարակական վայրերում կոխէր բռնում ◆ Բանաստեղծը յուր հորինած երգն էր երգում, ըմբիշը յուր բազուկների ուժն էր ցույց տալիս։ (Րաֆֆի)
(հզվդ․) կովազանանասուն, կռվի մեջ ուժեղ անասուն ◆ Դուրսունը լինելով լավ ըմբիշ, միևնույն ժամանակ և ուժեղ լծկան էր։ (Ղազարոս Աղայան)

ըմբշամարտիկ, ըմբշամարզիկ, ըմբշորդ, գոտեմարտիկ, քուշտընկիր, փահլեվան (մարզ.), (հնց․), (գվռ․)

Բաղադրյալ բառեր
ըմբշական ըմբշություն ըմբշագորգ ըբշախաղ ըմբշական ըմբշակերպ ըմբշամարզ ըմբշամարտ ըմբշաարտել ըմբշամարտիկ ըմբշամարտություն ըմբշամրցություն ըմբշային ըմբշավարպետ ըմբիշավարպետություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ wrestler, athlete գերմաներեն՝ ringer դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ luchador իտալերեն՝ lottatore հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ борец (ru) ‎(borec), спортсмен (ru) ‎(sportsmen), атлет (ru) ‎(atlet) վրացերեն՝ მოჭიდავე ֆրանսերեն՝ lutteur

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։