ընդդիմախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndːimɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդդիմախօս
վանկեր՝ ընդ•դի•մա•խոս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- այն անձը, որ հանդես է գալիս ժխտելու կամ պաշտպանելու մեկի ավարտաճառի տեսակետերն ու պնդումները հրապարակային պաշտպանության ժամանակ ◆ Պաշտպանության համար ընդդիմախոսներ են նշանակված։
- որևէ մեկի հաղորդման՝ խոսքի՝ զեկույցի և այլնի տեսակետներին՝պնդումներին հակաճառողանձ անձ. ընդդիմաբան ◆ Այդ տեսակ պատասխանը թե Ղուկասին էր հանգստացնում և թե ընդդիմախոսին ազատում պատասխանատվությունից։ Ագապ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ընդիմաբան, (հնց․)՝ հակառակախոս, հակաբան, հակառակաբան, հակաճառ, ներհակաբան, դիմախոս, դիմաբան, առարկու
- օպոնենտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- պաշտոնական ընդդիմախոս - այն անձը, որ նախապես նշանակվում էելույթ ունենալու ավարտաճառի պաշտպանության ժամանակ
- անպաշտոն (ոչ պաշտոնական) ընդդիմախոս - ավարտաճառի պաշտպանության ժամանակ պաշտպանողի դեմ կամ կողմ խոսող անձհասարակությունից
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։