Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ընդ•դի•մա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դեմ կանգնել, հակառակել, արգելք հանդիսանալ ◆ Ամեն ոք, ազնվատոհմ թե ռամիկ, չարաչար կպատժվի, երբ կնդդիմանա մեր կամքին։ (Րաֆֆի) ◆ Նա կամենում էր գրավել… և ընդդիմանալ ջարդել։ (Մուրացան)
  2. դիմադրել, հակահարված տալ ◆ Արևիկը այլևս չէր ընդդիմանում բուժակի ու մորաքրոջ պարզ միջոցառումներին։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Թրաքիայի, Մակեդոնիայի և Էլլադայի նվցաճման ժամանակ Հռոմը չկարողացավ ընդդիմանալ պոնտական զորքերին։ (Հրաչյա Քոչար)
  3. արգելք՝ խոչնդոտ ստեղծել ◆ Քեռիս զինվոր եղած ժամանակ ընդդիմացել է և իբրև հրացան է քաշել հրամանատարի վրա։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հակառակել, դիմակայել, ընդդիմակայել, հակառակվել, դիմակայանալ (հնց․), դեմ կանգնել, դեմ ու դարձ անել, դեմ հանդիման ելնել
  2. դիմադրել, դիմադարձել, ընդդիմադարձել, դիմադարձ լինել, դիմադիր լինել, աղագը կանգնել
  3. տե՛ս խոչնդոտել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել