ընդհատակյա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndhɑtɑkˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդհատակեայ
վանկեր՝ ընդ•հա•տակ•յա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ընդհատակին հատուկ՝ գաղտնի ◆ Ինձ ձեզ մոտ է ուղարկել Աբադանի ազատասերների ընդհատակյա կոմիտեն։ (Գարեգին Սևունց)
- գաղտնի, թաքուն ◆ Եվ հրահանգներ, որ ստացվում էին ընդհատակյա ճանապարհով։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- գաղտնի, ծածուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։