ընդորում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndɔˈɾum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըն•դո•րում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- երկու առարկայի ուժով իրար դիպչելը, բախում ◆ Նա երգում էր, ընդորում հրաշալի պարում:
- թշնամակ գործողություն երկու հակառակորդների միջև, կռիվ, մարտ
- բանակռիվ, տաք վիճաբանություն
- իրար դեմ ու դեմ, հակառակ լինելը, ներհակություն
- եղանակի որևէ հիմնական ձայնից առաջ շատ կարճատև ձայն, հիմնականից բարձր կամ ցածր, իբրև նախապատրաստություն հիմնական ձայնին անցնելու համար (երժշտ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- միաժամանակ, ընդսմին
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։