ընդունակություն
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ ըն·դու·նա·կու·թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
- ընդունակ լինելը ◆ Բաղդասարը կորցրել էր խոսելու ընդունակությունը:(Մկրտիչ Խերանյան)
- որևէ կարգի գործողություն վարելու՝ որևէ բան անելու հնարավորություն՝ կարողություն ◆ Մի՞թե չի պատահել, որ բացի բնազդից ուրիշ ընդունակություն էլ ունենա մեր փոքրիկ երգիչը: Հովհաննես Թումանյան
- բնատուր ձիրք՝ շնորհք՝ հակում ◆ Խնդիրներ լուծելիս մրա միտքն աշխատում էր արագ և ճիշտ։ Այդ ընդունակությամբ հանդերձ նա զերծ չէր ամենաչնչին ցուցամոլությունից: (Գարեգին Սևունց)
- մտավոր բարձր կարողություն՝ ունակություն
- (հատուկ կրթ․) գործունեություն իրականացնելու ունակություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- ունակություն, կարողություն, ձեռնահասություն, ձեռներեցություն, խելահասություն, հմտություն, ճարտարություն, ուշիմություն, ատակություն
- խելոքություն, տաղանդավորություն
- տաղանդ, ձիրք, տուրք, շնորք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։