ընդունելություն
Հայերեն
Գոյական
Արտասանություն
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ ըն•դու•նե•լու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
- ընդունելը, ընդունվելը
- հրավիրված մարդկանց հավքույթ, հրավեր, կոչունք ◆ Իրենց տան մեջ գրեթե անպակաս էին երեկույթներն և ընդունելություններն։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- գործնական տեսակցություն, զրույց, խոսակցություն պաշտոնական անձի հետ ◆ Դու չես մոռացել այն աղետալի ընդունելությունը։ (Րաֆֆի)
- մեկի, մի բանի դրսևորված վերաբերմունք, հանդիպում ◆ Իսկ զորքերը… հանդիպեցին ամն տեղ սրտագին ընդունելության։ (Մուրացան)
- ուսումնական հաստատությունների համար սովորողների հերթական քանակակազմ ընդունելը ◆ Ես հուզվել էի… այս սրտագին ընդունելությունից։ (Ավետիք Իսահակյան)
- որևէ կազմակերպության, ընկերության և այլնի շարքերն ընդունելը ◆ Քարտուղարուհին ցույց էր տալիս դռան վրա կպցրած գրությունը, որտեղ պարզ նշանակված էին ընդունելության ժամերը։ Սերո Խանզադյան
- գիտական ենթադրություն, իբրև ճշմարտություն ընդունող տվյալ (գիտ․) ◆ Պաշտոնական ընդունելությունները լինում էին շաբաթը երկու անգամ։ Ստեփան Զորյան
- դերբայ (քրկն․) (հնց․) ◆ Վահանին նա սիրեց ընդունելության քննություններից սկսած։ (Անահիտ Սահինյան)
- ◆ Հրավիրված անձերի ժողով՝ որևէ՝ պատոնական՝ անձի մոտ հանդիսավոր կամ կարևոր մի երևույթի առթիվ։
Հոմանիշներ խմբագրել
- հյուրընկալություն, հրավերք, կոչունք
- հավանություն
- ունկնդրություն, լսուրդ (պաշտոնական)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։