Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•դու•նիչ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

լատ. accipio` «ընդունող, ստացող»

Ածական

  1. նա, որ ընդունում է, ընդունող ◆ Որ ընդունիչը ձմեռվա վրտում դրվատի վաստակն ու ջանքը մարդու։ Պարույր Սևակ ◆ Քնարիկն անջատեց ընդունիչը։ Անահիտ Սեկոյան
  2. ընդունելու՝ ընդունման գործով զբաղվող պաշտոնյա բեռներ՝ ապրանքներ և այլն ընդունող պաշտոնյա
  3. ռադիոտեխնիկայի և հեռուստատեխնիկայի մեջ գործածվող հարմարանք՝ ազդանշաններ, խոսակցություն, պատկերներ և այլն ընդունելու համար ◆ Ազդանշաններն անթերի կերպով ընդունվում են երկրի բազմաթիվ ընդունիչ կետերի կողմից։ (Մամուլ)
  4. մեքենաների մեջ սարք ու ընդունում է որևէ նյութ՝ էներգիա և այլն
  5. (բնխս․) զգացական նյարդալարերի վերջույթային գոյացություն, որ գրգիռներ է ընդունում

Գոյական

  1. ռադիո կամ հեռուստային հաղորդումներ ընդունող ու վերարտադրող սարք՝ սարած
  2. նույնն է՝ ընդունարան
  3. զգայական նյարդաթելերի (ներվաթելերի) վերջնային գոյացություն, որ ընդունում է գրգիռները (ռեցեպտեր) (բնստ․)
  4. (կենսք․) տես՝ ակցեպտոր

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հոսանք ընդունիչ
  2. փաթեթավորման նյութ, որն օգտագործվում է միկրոալիքային վառարաններում բարձր ջերմաստիճան ստեղծելու համար

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. կրովի ուղեվարական ընդունիչ - ուղեվարական համակարգերի (GPS, ГЛОНАСС) ազդանշանների ընդունման կրովի սարք

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։