ընդվզում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndvˈzum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ընդ•վը•զում•
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ընդվզելը
- ըմբոստություն, ապստամբություն ◆ Ընդվզումի, Պայքարի ժամին Խինդով կնդունի Քեզ գոռ թշնամին Եղիշե Չարենց
- պոռթկում, անհնազանդություն ◆ Հավաքում էին... ընդվզումներով լի երիտասարդեր: (Անահիտ Սահինյան)
- բողոք, զայրույթ, ընդդիմություն ◆ Նա գլուխը կախ մտիկ ըրավ այս նախատինքներուն, առանց ամենափոքր ընդվզում մը ցույց տալու: Երվանդ Օտյան
- (փխբ․) հուզում, բորբոքուս, գրգռում ◆ Ես ունեցա ընդվզումներ արյունի: (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։