Հայերեն

վանկեր՝ ընդ•վը•զուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) ընդվզող, բուռն ընդվզում առաջացնող, բուռն ◆ Ակադեմիկոս Լ․ Հախվերդյանի ընդվզուն ելույթը խրախուսվեց ներկա գտնվողների կողմից։ -Իրավունք

Աղբյուրներ

խմբագրել