ընդօրինակել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndɔɾinɑˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըն•դօ•րի•նա•կել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- բնագրի օրինակով գրել, նկարել◆ Փետուրե գրիչներով հաստ թղթի վրա ընդօրինակում էի գլխատառերը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Երվանդ գրասեղանին առաջ գլուխը հակած կընդօրինակեր մանիֆեստի խմբագչված մասերը։ Զապել Եսայան
- պատճենը հանել ◆ Նորավատ նկարիչները և քանդակագործները վարժության համար հաճախ ընդօրինակում են մեծ վարպետների քանդակներն ու նկարները։
- ուրիշի օրինակով վարվել (փխբ․) ◆ Գյուղացիներից ոմանք սկսեցին գաղտնի ծիծաղել նախագահի խոսելաձևի վրա, ոմանք հավատարիմ կերպով ընդօրինակեցին նրան։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Նատոյի դերակատարը համառ կերպով չէր կարոնաղում է ընդօրինակել ռեժիսորի ցուցումը։ (Մամուլ) ◆ Մեր տղաներից մեկը… լավ ընդօրինակում էր մեխծերի ձայնը։ (Գարեգին Սևունց)
- կույր հետևողությամբ նմանվել, կապկպել (փխբ․) ◆ Նա ակամա ընդօրինակում էր վագրին։ (Գարեգին Սևունց)
- նմանողությումբ, հետևողությամբ մի սարքել, վերարտադրել ◆ Իմ հնարածը չէ (Հեծանիվ) ես միայն ընդօրինակել եմ։ (Գարեգին Սևունց)
- որևէ սովորույթ, տարազ և այլն յուրացնել, գործադրել, տարազով, սովորույթով և այլն նմանվել◆ Նա կարողացավ ընդօրինակել եվրոպական մոդայամոլությամբ ընդօրինակում են այդ ժամածռությունները։ (Անահիտ Սահինյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատճենել, պատճենահանել, պատճենավորել, նմանահանել (պատճենը հանել)
- արտագրել (բնագրի օրնակով գրել)
- արտանկարել (բնագրի օրինակով նկարել)
Բայ
- օրինակել, հետևել, նմանվել, կապկպել (մեխանիկորեն, կույր հետևողությամբ ընդունել, կատարել) (փխբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։