Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ը•նը•մա•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ անվանի, անուն ունեցող ◆ Յըես հարուստ մարթ, ըստի ընըմատար ... իմ ախճիգյս տամ մին քյասիբ մարդու՞: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։