ընթացուղի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əntʰɑt͡sʰuˈʁi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըն•թա•ցու•ղի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ընթանալու ուղի, ճանապարհ◆ Հերակլ կայսեր պարսկական արշավանքների ընթացուղիները դեռևս վերջնականապես որոշված չեն։ (Մամուլ)
- տե՛ս երթուղի◆ մաշկվեց այն ընթացուղի, այն է՝ Մոսկվա ֊ Ամստեդամ ֊ Աթենք ։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս երթուղի
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։