ընթերցանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [əntʰɛɾt͡sʰɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընթերցանութիւն

վանկեր՝ ըն•թեր•ցա•նու•թյուն 

Գոյական

1. ընթերցումը, կարդալը իբրև զբաղմունք
2. նույնն է՝ գրական ընթերցանություն
3. ընթերցելը, կարդալու զգայաշարժողական և մտավոր բարդ գործունեություն, որի կազմի մեջ մտնում են տառերի և բառերի ընկալումն ու զուգորդումը հնչյունների ներքին կամ արտաքին վերարտադրության հետ, բառի և նրանով նշանակվող հասկացության կամ պատկերի համադրումը, այդպիսի զգայաշարժողական և մտածական միավորների զուգորդումը դատողություններում և մտահանգումներում, իմաստավորված և ամբողջական ընկալումների (ըմբռնումների) առաջացումը
4. բարձրաձայն կարդալը
5. կարդալու եղանակը, ձևը
6. ընթերցելուն նվիրված հատուկ դասաժամ (աշակերտների կարդալու հմտությունը զարգացնելու համար) (ուս.)

Հոմանիշներ

1. ընթերցում, ընթերցողություն (հզվդ․), ընթերցություն, կարդացողություն, կարդացություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։