ընթերցվածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əntʰɛɾt͡sʰˈvɑt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընթերցուածք
վանկեր՝ ըն•թերց•վածք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ընթերցումը, կարդալը
- որևէ գրվածքի հատված կամ գլուխ, որ նշանակված է միանվագ կամ որոշ դեպքերում կարդալու
- հին գրական հուշարձանի (ձեռագիր, արձանագրություն և այլն) կարդալու, վերծանելու տարբերակ
- հատված Ս. Գրքից, որ եկեղեցում տվյալ օրը կարդացվում էր (եկեղ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ընթերցում, ընթերցված
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։