Հայերեն դարձվածք

  1. կենսափորձով թրծված ◆ Դա տարիքն առած, ինչպես ասում են, «ընկած-ելած, հազար ծուռ վիզ դզացնող» չորուցամաք կին էր։ Սերո Խանզադյան ◆ Մեծ քաղաքներու մեջ տաղանդավոր ավազակ մըն է, ինկած ելած, մեծ ձեռնարկներու սիրահար։ Հակոբ Օշական
  2. (կյանքում) շատ բան տեսած ◆ -Հիսունն անց ընկած-ելած մարդ ես, էլի խելքի չես եկել։
  3. ընկած դուրս եկած ճարպիկ. խորամանկ ◆ Ընկած-դուրս եկած մարդ էր, ձեռաց գլխի ընկավ։ (Խաժակ Գյուլնազարյան) ◆ -Դու ո՞նց ես նրա հետ քայլ անըմ. ընկած դուս էկած մարդ ա, հո քեզ նման հարիֆ չի։
  4. բարոյական կյանք չապրած ◆ Ընկած-ելած կնոջը վայե՞լ է արդյոք անփորձ տղային ներկայանալ կույսի քողով։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։