ընկերական
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [əŋkɛɾɑˈkɑn]
վանկեր՝ ըն•կե•րա•կան
Ստուգաբանություն խմբագրել
- ընկերոջ հատուկ, վերաբերող ◆ Ափսոս չեմ իմացել, որ կատարեի ընկերեկան պարտքս։ (Նար-Դոս) ◆ Ընկերական շրջանում խոսում էինք բարձրագույն կուլտուրայի և մարդու բարձր արժանիքների մասին։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ո՞վ ստիպեց իրեն թողնել ընկերական լայն շրջապատը։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Հեռու եմ քո անկեղծ ընկերական խորհուրդներից։ Հովհաննես Թումանյան
- ընկերների մեջ կատարվող ◆ Հանրապետական մարզադաշտում ընկերակական հանդիպում ունեցան Բաքու և Երևան քաղաքների պատանի ֆուտբոլիստների ընտրանի թիմերը։ (Մամուլ)
- ընկերություն սիրող, մարդկանց մեջ մեղմ, սրտակից վերաբերմունք ունեցող
- պաշտոնական մրցույթների մեջ մտնող (սպորտային)
- բարեկամական, մտերմական (փխբ․)
- տե՛ս հասարակական
Հոմանիշներ խմբագրել
- ընկերասեր, մտերիմ, մտերմական, դյուրաբարո (հզվդ․)
- ընկերային
Արտահայտություններ խմբագրել
- ընկերական դատ - հասարակական պարսավանքի ու պատժի միջոցներով ներգործող դատ, դատավարություն
- ընկերական դատարան - հիմնարկ-ձեռնարկություններում կազմակերպված դատարան, որ գործում է ընկերական դատի հիմունքներով և իրավունքներով
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։