ընկերակցություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [əŋkɛɾɑkt͡sʰutʰˈjun]
վանկեր՝ ընկ•եր•ակ•ցու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- ընկերակից լինելը
- միություն, ընկերություն (արևմտհ․)
- մտերմություն, սրտակցություն (հնց․)
- ընկերական շրջան, շրջապատ
- ընկերական հարաբերություն, վերաբերմունք
- տե՛ս հասարակություն
- խմբակցություն (արտսհմ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- գործակցություն, աշխատակցություն
- զինակցություն
- ուղեկցություն, ճանապարհակցություն, ընթացակցություն
- ընկերություն, մտերմություն, բարեկամություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։