ընկճել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əŋkˈt͡ʃɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըն•կ(ը)•ճել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿազմված է ընդ ածանցից և գուճ (ծունկ)արմատից։
Բայ
- զսպել, սանձահարել, իրեն ենթարկել
- խեղճացնել, նեղել, հոգեկան խանր վիճակի մեջ դնել ◆ Եղբոր չարաչար մահը և Բազենյանի վերաբերմամբ ունեցած ծանր հիասթափությունը փոխանակ ընկճելու, ինչ-որ վեհության էր տվել նրա հոգուն։ (Նար-Դոս) ◆ Հուսահատությունը ընկճել, խոնարհել է նրան։ (Մուրացան)
- հաղթել, հաղթահարել, ճնշել ◆ Այսուամենայնիվ նրանց ընդդիմությունը չկարողացավ ընկճել թշնամու զորությունը։ (Մուրացան) ◆ Քունը չէր կարողանում ընկճել նրան։ Սերո Խանզադյան
- թուլացնել, ուժասպառ անել
- խեղճանալ, նեղվել
հնազանդեցնել, նվաճել, խոնարեցնել ◆ Նրանք գալիս էին ընկճելու մեր Հայրենիքը։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ =
խմբագրել- զսպել, սանձել, սանձահարել, հնազանդեցնել, ենթարկել, հպատակել, ծնկի բերել, մեջքը կոտրել, աչքի որդը (ճիճուն) կոտրել
- խեղճացնել, խոնարհեցնել, նեել, ծնկաչոք անել, կուչ ածել, կուչ բերել, կուչ տալ, ուսերին նստել (ժղ․), կզկթացնել, շինքը տալ, պատածակը կոխել (գվռ.)
- տե՛ս հաղթել
- տե՛ս թուլացնել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։