ընկճվածություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [əŋkt͡ʃvɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընկճուածութիւն

վանկեր՝ ըն•կ(ը)ճ•վա•ծութ•յուն 

Գոյական

1. հուզական և մտավոր գործընթացների դանդաղում և շարժողական ակտիվության նվազում, ընկճված լինելը, ընկճվածի վիճակը՝ դրությունը, ճնշվածությունը ◆ Խեղճություն, ընճվածություն էին արտահայտում նրա և այդ ուժեղ ծնոտը, և ապակեփայլ աչքեր։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Արամը նկատեց ընկերոջ ընկճվածությունը: (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

1. վհատություն, նկունություն, հուսահատություն, հուսալքություն, հուսահատվածություն, հուսալքություն, բարոյալքություն, վհատվածություն
2. դեպրեսիա (հուզականության խանգարում, երն արտահայտվում է տրամադրության անկմամբ, հոգեկան գործընթացների դանդաղումով, շարժողության արգելակմամբ) (բժշկ․)

Արտահայտություններ

1. հոգեկան ընկճվածություն
2. տրամադրության ընկճվածություն

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։