Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ըն•կուկ 

  1. Վան, Տիգրանակերտ, Պարտիզակ՝ ընկած ◆ Տղեն կասա,- Դե շան պես զարկի, գո ընկուկ ճամբու վրեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։