Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ըն•կուկ 

  1. Վան, Տիգրանակերտ, Պարտիզակ՝ ընկած ◆ Տղեն կասա,- Դե շան պես զարկի, գո ընկուկ ճամբու վրեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։