ընկույզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əŋˈkujz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընկոյզ
վանկեր՝ ըն•կույզ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ ըն(դ) նախածանցով՝ *geug՛ho- ձևից (*geu «ծռել, կորացնել, կամար կազմել» և *-g՛(h) աճական). հմմտ. պարսկերեն gūzak «ոտքի կոճ», լիտվերեն gùžas «կոն, կոնգոմ»։ Աճառյանը հնարավոր է համարում որպես աղբյուր դիտել ուրարտերենը, որից տարածվել է Առաջավոր Ասիայում։
Գոյական
- ընկուզենու պտուղը՝ կարծր փայտանման պտղապատյանով ◆ Կարծես հողի տակ մի բուռ ընկույզ էին թափել։ (Ակսել Բակունց) ◆ Անտառը լիքն է կաղնով ու ընկույզով, իսկ վայրի տանձ ու խնձորին տեր չկա։ Սերո Խանզադյան
- այդ պտղի ուտելի միջուկը, առանց պատյանի
- նույն պտուղը կանաչ ընկուզակեղևով, խակ վիճակում, որից մուրաբա են եփում
- ընկուզենու մաքուր ու գեղեցիկ փայտը, ընկույզափայտ
- (խոհր․) օգտագործում են թարմ, կերակուրներ, խմորեղեններ, թխվածքներ հարստացնելու և զարդարելու համար, խակ ընկույզից պատրաստում են մուրաբաներ
Հոմանիշներ
խմբագրել- պոպոկ (գվռ․), կակալ, գուզ, ճղոպար
- ընկույզափայտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- (մեկի) ընկույզին քար չի նետի -
- տե՛ս անշահախնդիր
- տե՛ս անվնաս
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։