Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•տա•նե•հայր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ընտանիքի հայր ◆ Գուցե նա ինքն էլ ամաչում էր ու սարսափում՝ լինելով տարեց մարդ և ընտանեհայր։ (Թարգմ.)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գերդաստանահայր, ընտանետեր, գերդաստանատեր, ընտանիքի գլուխ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել