Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ը•ջա•զա 

  1. իրավունք, թույլտվություն։ ◆ Ես ըջազա չունեմ, առանց հորս կամքի, մեր տավարներուց մեգը ծախեմ։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։