թաբութ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•բութ
- Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Քեսաբ, Շատախ, Մուշ, Ամասիա՝ դագաղ ◆ Բերին թապուտ շինին։ Սասնա ծռեր ◆ Անիկ մեռեր ա, էնոր խամար թապութ կշիքեմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Չէ՛, գերեզման չհորինք․ դնանք թաբուտ, ծառից կախինք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։