Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•գա•դրել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. թագ դնել, թագավորական իշխանությունը մեկին հանձնել ◆ Հին Հայաստանում արքային թագադրում էին կաթողիկոսը, բարձր հոգևորությունը, և ավանդին։
  2. մեկին չեմպիոնության կոչում տալ, դափնեպսակ հանձնելով (փխբ․)
  3. նշանակել, ղեկավար կարգել (փխբ․), (հեգն․)
  4. (փխբ․) զարդարել, զուգել ◆ Հագնեմ ծիծանի արշալույսներին, գարնան թագավորը ինձ թագադրելը։ Հովհաննես Շիրազ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. թագավորեցնել, օծել, թագազարդել, թագակապել, թագ դնել, թագավոր դնել, թագավոր կարգել,
  2. պսակադրել, պսակազարդել, պսակել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել