թագավորազն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑɡɑvɔˈɾɑzn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագաւորազն
վանկեր՝ թա•գա•վո•րա•զ(ը)ն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թագավորի զավակ ◆ Ու կանչում է թագավորազնը իր ծառաներին, որ գնան աղջկա ծնողներին բերեն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Իշխան Համլետը թագավորազն է, բարձր է քո աստղից։ Շեքսպիր
- թագավորական ցեղից՝ տոհմից սերված ◆ Արշակունի թագավորազներից՝ մեկը՝ Արշակ Բ-ի եղբորորդի Գնելը, համարձակեցավ բնակություն հաստատել Արարատում։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։