Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑɡɑvɔˈɾɑzn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագաւորազն

վանկեր՝ թա•գա•վո•րա•զ(ը)ն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. թագավորի զավակ ◆ Ու կանչում է թագավորազնը իր ծառաներին, որ գնան աղջկա ծնողներին բերեն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Իշխան Համլետը թագավորազն է, բարձր է քո աստղից։ Շեքսպիր
  2. թագավորական ցեղից՝ տոհմից սերված ◆ Արշակունի թագավորազներից՝ մեկը՝ Արշակ Բ-ի եղբորորդի Գնելը, համարձակեցավ բնակություն հաստատել Արարատում։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել