Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑɡɑvɔɾɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագաւորական

վանկեր՝ թա•գա•վո•րա•կան 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ թագավոր, վերջածանց՝ -ական:

Ածական

  1. թագավորին հատուկ՝ վերաբերող, թագավորի, արքայական ◆ Թագավորական շարժուձև։ ◆ Թագավորական իրավունքներ։ ◆ Երիտասարդի գլխին թագավորական թագ (էր), հագին ոսկեհուռ զգեստ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. թագավորին պատկանող ◆ Ժամանակի վատթարության պատճառով անկրկնելի էր թագավորական ընտանիքը Դվինում պահել։ (Մուրացան) ◆ Անի բերդում պահվում էր թագավորական գանձերի մեծ մասը։ Ստեփան Զորյան
  3. թագավորության հատուկ՝ վերաբերող, թագավորության ◆ Ի հարկե մեծ առաջադիմություն է թագավորական ու հողատիրական կարգերի հետ համեմատած։ (Վահան Տերյան)
  4. պետական, արքունական ◆ Գորիսն ուներ մի թագավորական ուսումնարան։ (Ակսել Բակունց) ◆ Դրանք դուրս էին նետված թագավորական գանձարանից։ (Րաֆֆի) ◆ Բայց գնաց վարեց ոչ թե սար ու դաշտ, այլ էն մեծ ճամփան թագավորական։ Հովհաննես Թումանյան
  5. թագավորին ու թագավորությանը կողմնակից՝ հավատարիմ
  6. թագավորական իշխանության, միապետական կարգերին կողմակից
  7. թագավորի կողմից տրված ◆ Թագավորական հրովարտակով զինված նա սկսեց թափառել դեպի ամեն կողմ։ (Րաֆֆի)
  8. թագավորներին վերաբերող՝ հատուկ, թագավորների ◆ Թագավորական կարգ է… նոր թագավորին պետք է հասցնի իր մայրաքաղաքը։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արքայական, կայսերական, ցարական, սուլթանական, շահական, օգոստական (հնց․)
  2. տե՛ս արքունական

Աղբյուրներ

խմբագրել