թազա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈzɑ]
վանկեր՝ թա•զա
- Մալաթիա՝ նոր պատրաստված, դեռևս չօգտագործված ◆ Մտավ հոդեն, ուր թազա խալվներ տը խայներ էրթեր։ Ահ ◆ Հին հագուստի մեջ մնացի, չճարեցի թաժա հալավ։ (Ջիվանի)
- նոր կառուցված ◆ Թազա շինածո պալատը աշխարհքի երեսը չի գտնվի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- թարմ ◆ Թազա հացի հոտը եկավ։ Ահ ◆ Եղով տապակած ծուկն թազե: Ահ ◆ Ոմանք երկաթյա կասկարայի վրա թաժա հաց էին թխում։ (Րաֆֆի)
- տվյալ տարվա առաջին բերքը հանդիսացող ◆ Սարի թրթնջուկ թազա, մեղր ու կարագ քեզ մազա, Ինձ պես նազանի աղջիկ քեզ պես տղին ոնց սազա (ժողովրդական երգ)։
- իբրև նորություն հանդիսացող ◆ թազա բանիր մի մոգոնի։ (Գարեգին Սևունց)
- վերջին ժամանակները կատարվածէ եղածէ տեղի ունեցած ◆ Թազա էկած ձյան վրա բոբլիկ ոտի տեղեր կան։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Թաժա դրած բան է, ես էլ չեմ գլխի ընկնում լավ է, թե վատ։ Հովհաննես Թումանյան
- եղածների թվում ավելացած, նոր հանդես եկած ◆ Առանց էն էլ դուշման շատ ունիմ, էլ թազերք ինչի ճարեմ։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Մենք խմեցինք թազա ու հին խնամոց կենացը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրել- (թազա) թաժա ավելը լավ կավլի Ալաշկերտ՝ (գործ է ածվում նորհարսի, որ աշխատողի մասին) քանի նոր է, իրեն դրական կողմերով է դրսևորում
- (թազա) թաժա ղլայեկուն ամենի ջուր անուշ կէղնի, Ալաշկերտ՝ ամեն նոր բան հաճելի է՝ սիրելի է
- թազա շուրը կարում ին, հնի վրա ձևում ին, Թբիլիսի՝ նոր գործը կատարում են հինը ընդօրինակելով
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։