թաթակիշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑtʰɑˈkiʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•թա•կիշ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- թաթաձև բոլորշի տափակ մասով և կարճ ծայրը կեռացրած կոթով փոքր ակիշ, որով քերում են տաշտը խմոր անելուց հետո և հացը պոկում են թոնրի պատից ◆ Հրամայեց, որ ռաֆատեն, փարտիչը անթրոցը, շիշը, ակիշը, թաթակիշը թնտրի մոտը հազիր անեն։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Հոմանիշներ խմբագրել
- թաթ, թաթիկ, տաշտաքեր, տաշքանդ, տաշտաքերիչ, տաշտաքերի, տաշտաքերիկ, տաշտաքերուկ, տաշտածհան, ակիշթաթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։