Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•թա•շոր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. թաթի շոր, որով փաթաթում են երեխայի թևերը, թևլաթ, թևշոր ◆ Նանա, բալիկս, նանա, Մեծատերև թաթաշոր… քամին կանի ժաժ կտա։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Շեն կենա խնամին, Տվել ա իր բարեկամին... Մի հատ ուսաշոր, էրկու թաթաշոր: Ահ ◆ Գոգնոցը եդ ա անում ճոճ կապում էրի միջին, էթում ծառի լեն տերևներ պոկոտում, բերում էրեխին տոտաշոր, թաթաշոր շինում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. թևլաթ, թևշոր, բազկակապ, բազկապ, կռնաշոր, կռնափաթաթ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել