թաթարադեմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑtʰɑɾɑˈdɛm]

վանկեր՝ ԹԱ•ԹԱ•ՐԱ•ԴԵՄ• 

Գոյական

1. (նորբ․)ԹԱԹԱՐԱԴԵՄ, ԱԾ․ 1․ Թաթարի դեմք՝ տեսք ունեցող։ 2․ Փխբ․ Թաթար հրոսակներին հատուկ դաժան, ավազակաբարո։ Ամեն մեկը այս անուններոն՝ թաթարադեմ տիպը թուրք Թալեաթի, Էնվերի, Ջեմալի․․․ (ԽՀ, 12․2․92)։

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։