թալցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թալ•ցը•նել
- Պոլիս, Կարին, Վան, Մուշ, Շիրակ՝ Լացից ու զայրութից ուշաթափվել , նվաղել , ուշագնաց լինել , թալկանալ (մանուկների մասին ) ։ Երեխայք նաև ստիպված են լալ ․․․ և երբ բավականություն չը տվիր խեղճերուն՝ թալցնելու տանջանքին կենթարկվին ։ ◆ Երեխեդ առաջիդ թալութլի ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։