Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

  1. Շատախ՝ դեպի ◆ Իրը ձեռը իթըլ թախ ձիկ։ Սասնա ծռեր
  2. Կարին՝ մինչև ◆ Թախ մորս քովը կնիկս բերեր էր իրեք տղա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Թագավորը ըսավ․ ֊ Էրթաք մե քիչըմ պտտինք, թախքի կերակուրը հազըր ըլլի, գուքանք կուտենք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Թախկո գեղի ծերը էգան, պաքին Գոքորին ու ճամփա դրին։ (Ձեռագիր)
  3. Պոլիս, Պարտիզակ, Շատախ՝ ուղիղ, ճիշտ ◆ Թախ ժամանակին (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Լուն թռավ կարպետին, Ձեն տվավ վարպետին, Թախ գնաց Հնդստան ՀԺՀ
  4. Կարին, Շիրակ՝ առաջ

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

  1. թող

Արտահայտություններ խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝գործ է ածվում հետևյալ կապակցություններում․

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. թախ՝կացնել ֊ թաքցնել, պահել
  2. թախ, թեխ կենալ ֊ թաքնվել, պահվել ◆ Վարինկեն վուր խռովում էր․․․ էս օթախում էր թախ կենում ու էն դիվանի վրա օրըրվում։ (Գարեգին Սևունց)
  3. նիտ գցում է, աղիղը թախ է կացնում ◆ Ջուբին ջվալումը չի թախ կենալ։

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։