թախ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

1. Շատախ՝ դեպի ◆ Իրը ձեռը իթըլ թախ ձիկ։ Սասնա ծռեր
2. Կարին՝ մինչև ◆ Թախ մորս քովը կնիկս բերեր էր իրեք տղա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Թագավորը ըսավ․ ֊ Էրթաք մե քիչըմ պտտինք, թախքի կերակուրը հազըր ըլլի, գուքանք կուտենք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Թախկո գեղի ծերը էգան, պաքին Գոքորին ու ճամփա դրին։ (Ձեռագիր)
3. Պոլիս, Պարտիզակ, Շատախ՝ ուղիղ, ճիշտ ◆ Թախ ժամանակին (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Լուն թռավ կարպետին, Ձեն տվավ վարպետին, Թախ գնաց Հնդստան ՀԺՀ
4. Կարին, Շիրակ՝ առաջ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

1. թող

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ 

1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝գործ է ածվում հետևյալ կապակցություններում․

Արտահայտություններ

1. թախ՝կացնել ֊ թաքցնել, պահել
2. թախ, թեխ կենալ ֊ թաքնվել, պահվել ◆ Վարինկեն վուր խռովում էր․․․ էս օթախում էր թախ կենում ու էն դիվանի վրա օրըրվում։ (Գարեգին Սևունց)
3. նիտ գցում է, աղիղը թախ է կացնում ◆ Ջուբին ջվալումը չի թախ կենալ։

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։