Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑχɑnˈd͡zɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•խան•ձել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. սաստիկ խնդրել, աղաչել ◆ Թախանձում է աղբյուրներին, ժայռերին, որ լինեն իրեն ընկեր (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Բայց Աննա զիզին թախանձում է, և նա գալիս է ինձ հետ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. ձանձրույթ ու տաղտկություն պատճառել (հնց․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղաչել, աղերսել, պաղատել, աղաչել-պաղատել, կողկողել, թախանձանք անել, աղաչանք անել, պաղատանք անել (ժղ․), բերան ծռել, երես գցել, երես դնել, երես թափել, երես մրել, երես սևացնել, երեսը գոմշի կաշի անել, երեսը մաշել, երեսից կախ ընկնել (կախ լինել, կախվել), երեսից կպչել, դեմ ընկնել, լեզու ածել (թափել), լեզու հանել, ձեռք ու ոտք ընկնել, ոտքերը լիզել, ոտներն ընկնել, ոտքը պագնել, փեշից կախ ընկնել, պռունկ պատռել, պորտ(ք)ը գետին(ը) քսել, փոր(ը) գետինը քսել, օձի լեզու հանել, օձի պես գերեկնալ (գվռ.)
  2. տե՛ս ձանձրացնել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել