Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ•թա•ռա•վան 

  1. Վան, Շատախ՝ ժանվար, բազմոց կամ գահավորակ, որը կրում էին մի զույգ ձի կամ ջորի կամ ուղտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։