Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թախ•ծա•լիր

Ստուգաբանություն խմբագրել

թախիծով լի՝ լցված, շատ տխուր ◆ Հեռվից լսվում էր հնձվորի տխուր, թախծալի երգը։ (Րաֆֆի) ◆ Յոթ աղջիկներն… կույս աչքերով թախծալից… կ՝երգեն մեկտեղ։ (Դանիել Վարուժան)
թախիծ պատճառող, թախիծով պատող՝ համակող ◆ Ես այդ պատճառին միշտ թախծալի էի տեսել։ (Րաֆֆի)
թախիծով համակված, թախիծ արտահայտող ◆ Թախծալից ծլկթում էր գիշեր հավը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Շամբիծ եղեգներն եին շշնջում թախծալից: Վրթանես Փափազյան
թախիծ առաջ բերող, թախիծ ու տխրություն ներշնչող {{օրինակխորին թախծալից մթության մեջ։|}} (Րաֆֆի) ◆ Մի թախծալից ճանապարհ շիկահեր ժապավենով գնում էր դեպի ծովը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

թախանձագին, թախանձաշատ, բազմաթախանձ, աղերսագին, աղերսալի, աղերսաշատ, պաղատագին, աղերսալից, աղերսալիր, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, պաղատաշատ, բազմապաղատ, մեծապաղատ, աղաչագին, աղաչալի, աղաչալիր, աղաչալից, աղաչաշատ, թախանձական, աղաչական, աղերսական, պաղատական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ грустный (ru) ‎(grustnyj), тоскливый (ru) ‎(tosklivyj), печальный (ru) ‎(pečalʹnyj), грустно (ru) ‎(grustno), тоскливо (ru) ‎(tosklivo), печально (ru) ‎(pečalʹno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։